Czujesz się niezrozumiana? Poznaj najpiękniejsze wiersze o miłości i tęsknocie. Odkryjesz, że poezja potrafi wyrazić nawet najtrudniejsze emocje. Jak znaleźć miłość? Jak poradzić sobie z rozłąką z ukochanym? Co zrobić, gdy ogarnia nas tęsknota? Poetki i poeci od wieków podejmują tematy w najróżniejszy sposób związane z rozterkami miłosnymi. Nawet krótkie wiersze o tęsknocie ich pióra potrafią pocieszyć, ale także wzruszyć… Zwłaszcza wszystkich tych, którzy doskonale rozumieją, z jakimi emocjami zmaga się podmiot liryczny. Wiersze o miłości i tęsknocie – te słowa oddadzą, co czujesz Czytanie smutnych wierszy o miłości może pomóc uporać się z rozstaniem czy tęsknotą za ukochaną osobą. Dzięki poezji przestaniesz czuć się samotna i uwierzysz w to, że inni także zmagali się z podobnymi rozterkami. A może wręcz przeciwnie, nie szukasz wierszy o rozstaniu i tęsknocie, a o miłości szczęśliwej i spełnionej? Jeśli chcesz za pomocą poezji wyrazić swoje uczucia ukochanemu, wybierz utwór, który jak najlepiej oddaje to, co kryje się w Twoim sercu. Podarowanie wiersza dla niej lub dla niego może stać się najlepszym sposobem na wyznanie miłości, zwłaszcza jeśli masz problem z otwartym mówieniem o uczuciach. Romantyczki z pewnością docenią „kocham cię” wypowiedziane za pomocą poezji. Szczególnie jeżeli sięgniesz po najpiękniejsze wiersze o miłości i tęsknocie. 1. Miłość, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska Nie widziałam cię już od miesiąca. I nic. Jestem może bledsza, trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca, lecz można żyć bez powietrza! 2. Nie obiecuję ci prawie nic, Bolesław Leśmian Nie obiecuję ci wiele... Bo tyle co prawie nic... Najwyżej wiosenną zieleń... I pogodne dni... Najwyżej uśmiech na twarzy... I dłoń w potrzebie... Nie obiecuję ci wiele... Bo tylko po prostu siebie... 3. Czym jest miłość, Halina Poświatowska Płomieniem który posiadł drewnianą chatę – pijanym pocałunkiem wgryzł się w głąb strzechy. Piorunem – który kocha wysokie drzewa – wodą uwięzioną płasko – wyzwalaną przez niesyty wolności wiatr. Włosami sosny – gładzonymi jego ręką – włosami rozśpiewanymi w szaloną wdzięczną pieśń. Ciemną głową topielicy – która palce rozsnuła w poprzek fali – a uśmiech dała nieżywemu słońcu. Wyciągnięta na brzeg – płakała długo i nie wyschła aż dotąd póki smutni ludzie nie zakopali jej w ziemi. Płomieniem. 4. Filiżanka kawy, Agnieszka Osiecka Biedna ta miłość, cała się zmieści w filiżance kawy. Smutna ta miłość, niech się napije, kto ciekawy. Mała czarna – tęsknota, duża czarna – nadzieja. Czy to można tak kochać, kiedy nic się nie zmienia? Filiżanka czarnej kawy z maleńkim kruchym szczęściem. Niecierpliwość, nuda zawiść, filiżanka codziennie i częściej. Filiżanka czarnej kawy z okruchem smutku na dnie, z pachnącą goryczką obawy. Powiedz – nie będzie już ładniej? Mała czarna – tęsknota, duża czarna – nadzieja. Czy to można tak kochać, kiedy nic się nie zmienia? Filiżanka czarnej kawy z ukrytym na dnie cierniem, na lenistwo, dla zabawy, filiżanka codziennie i częściej. Oceany czarnej kawy zastygły między nami. Rozbitkowie w filiżance kawy mięciutkiej jak czarny aksamit. Mała czarna – tęsknota, duża czarna – nadzieja. Czy to można tak kochać, kiedy nic się nie zmienia... Biedna ta miłość, cała się zmieści w filiżance kawy, smutna ta miłość, niech się napije, kto ciekawy. 5. Więc można kochać, Leopold Staff Więc można kochać i nie wiedzieć o tem? Po przypadkowym, najkrótszym spotkaniu Dłoń sobie wzajem podać w pożegnaniu I w dusz spokoju odejść — z bezpowrotem... Lecz już nazajutrz, ledwo po rozstaniu, W dzień ów zabłądzić pamięci przelotem I stając, jakby przed czemś cudnem, złotem, Uczuć się nagle sercem — na wygnaniu! I odtąd wracać wstecz, wciąż i na próżno, Przesiewać przeszłość wspomnienia przetakiem, By coś w niej znaleźć, co było żywotem! Lecz smęt mży jeno szarym suchym makiem, Jak proch w klepsydrze, co szemrze: "Za późno!..." Ach, można kochać i nie wiedzieć o tem! 6. Jakież to wspaniałe…, George Elliot Jakież to wspaniałe, czuć się bezpiecznie z osobą, przy której ani nie ważysz myśli, ani nie mierzysz słów, ale wylewasz je dokładnie takie, jakimi są, nie oddzielając ziarna od chwastów, wiedząc, że przyjazna ręka przesortuje je, zatrzyma to, co wartościowe, a resztę rozwieje podmuchem miłego wiatru 7. Zanurzcie mnie w niego, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska Zanurzcie mnie w Niego jakby różę w dzbanek, po oczy, po czoło, po snop włosa jasnego – niech mnie opłynie wkoło, niech się przeze mnie toczy jak woda całująca Oceanu Wielkiego. Niech zginie noc, poranek, blask księżyca czy słońca, lecz niech on we mnie wnika jak skrzypcowa muzyka – gdy mi do serca dotrze, będę tym co najsłodsze, Nim. 8. Jeśli to nie jest miłość, Francis Petrarka Jeśli to nie jest miłość – cóż ja czuję? A jeśli miłość – co to jest takiego? Jeśli rzecz dobra – skąd gorycz, co truje? Gdy zła – skąd słodycz cierpienia każdego? Jeśli z mej woli płonę – czemu płaczę? Jeśli wbrew woli – cóż pomoże lament? O śmierci żywa, radosna rozpaczy, Jaką nade mną masz moc! Oto zamęt Żeglarz, ciśnięty złym wodom dla żeru, W burzy znalazłem się podarłszy żagle, Na pełnym morzu, samotny, bez steru. W lekkiej od szaleństw, w ciężkiej od win łodzi Płynę nie wiedząc już sam, czego pragnę, W zimie żar pali, w lecie mróz mnie chłodzi. 9. Chciałabym cię zobaczyć raz jeszcze, Halina Poświatowska chciałabym cię zobaczyć raz jeszcze raz jeszcze przed wieczorem chciałabym przeżyć jeszcze jedno lub nawet dwa życia żeby móc cię zobaczyć i tamten ból który mnie wyniósł na rozżarzony piasek i tamten deszcz kwietniowej niepogody i ją zdyszaną podążającą wiernie wszystkimi moimi śladami odwracając głowę na zakrętach krzyczę żeby nie śmiała przyjść bez ciebie Poezja nie jest dla Ciebie? Poznaj najpiękniejsze piosenki o miłości. Za ich pomocą także możesz wyrazić swoje emocje i zaskoczyć ukochanego.